1919 നവംബറിൽ ഒരു സാനിട്ടോറിയത്തിൽ ചികിത്സയിലിരിക്കെ ഈ കത്തെഴുതുമ്പോൾ കാഫ്കയ്ക്ക് 36 വയസ്സായിരിക്കുന്നു. ആ പ്രായത്തിലും ശമനം കിട്ടാത്തതാണ്‌ ഒരാൾക്കു തന്റെ പിതാവിനോടുള്ള വിരോധമെങ്കിൽ അതിന്റെ വേരുകൾ എത്ര ആഴത്തിൽ പോയിരിക്കണം! കാഫ്ക കത്തെഴുതി അച്ഛനെത്തിക്കാനായി അമ്മയെ ഏല്പിച്ചുവെന്നാണ്‌ മാക്സ് ബ്രോഡ് പറയുന്നത്. കത്തു വായിച്ചുനോക്കിയ അമ്മ ബുദ്ധിപൂർവ്വം മറിച്ചു ചിന്തിച്ചുവെന്നും ബ്രോഡ് തുടരുന്നു. അഥവാ ആ കത്ത് അച്ഛന്റെ കൈയിൽ കിട്ടിയിരുന്നെങ്കിൽ മകൻ ഉദ്ദേശിക്കുന്ന ആ അനുരഞ്ജനം നടക്കുമായിരുന്നോ? അതിനു തീരെ സാദ്ധ്യത കാണുന്നില്ല; സ്വന്തം മകനിൽ ആശ വയ്ക്കേണ്ടതില്ലെന്ന അദ്ദേഹത്തിന്റെ മുന്നഭിപ്രായത്തിനെതിരു നില്ക്കുന്നതായി യാതൊന്നും തന്നെ പ്രതിസ്ഥാനത്തു നിർത്തി വിചാരണ ചെയ്യുന്ന ആ കത്തിൽ നിന്ന് അദ്ദേഹം കണ്ടെടുക്കണമെന്നില്ല; ‘ഒരു വക്കീലിന്റെ കൌശലങ്ങൾ നിറഞ്ഞ’ ആ കത്ത് അദ്ദേഹത്തിനു മനസ്സിലാവണമെന്നു തന്നെയില്ല. അച്ഛന്റെ കൈയിലേക്കെന്നതിനെക്കാൾ വായനക്കാരുടെ കൈകളിലേക്കെത്തുന്നതിനാണ്‌ കാഫ്ക ഈ കത്തെഴുതിയത് എന്നു വിചാരിക്കുന്നതാണ്‌ കൂടുതൽ ശരിയെന്നു തോന്നുന്നു. അദ്ദേഹം ഇതിന്റെ രണ്ടു കോപ്പികൾ തയാറാക്കിയിരുന്നു. പ്രസിദ്ധീകരിക്കാൻ ആലോചിച്ചിരുന്നുവെന്നതിനും സൂചനകളുണ്ട്. കത്തും കഥയും തമ്മിലുള്ള അതിർത്തിരേഖകൾ മാഞ്ഞുപോവുകയാണിവിടെ.
